خوش بینی و امت سازی

خوش بینی و امت سازی

دکتر:عطیه عدلان، عضو اتحادیه جهانی علمای مسلمان

برگردان: دفتر نمایندگی اتحادیه جهانی علمای مسلمان، شعبه ایران

یاران پیامبر اسلام، پس از او زیستند و توانستند آن همه سرزمین ها را فتح کرده و چهار گوشه دنیا را به زیر سلطه خویش درآوردند و با چشم خود دیدند که سراقه پسر مالک، پس از پیروزی ارتش مسلمانان بر سپاه ایرانیان در نهاوند، مچ بندهای کسری را به دست خود آویخته است. از این رو بر ایمانشان بیافزود و امیدشان به فتح و پیروزی بیشتر شد و حس خوشبینی ایشان نسبت به آینده اسلام افزون گشت. این خوش بینی و امید، نقشی اساسی در گسترش سلطه اسلام به  شرق و غرب زمین داشت و منجر به توسعه بنای تمدنی شگفت آفرینی شد که بشریت توانست در سایه آن تا چندین قرن به خوشی و خرمی زندگانی را سپری کند.
پس از آن که رسول خدا از جانب وحی سخن گفت؛ همه دستامدهای وحیانی خویش را در کمال اصالت و بدون دستکاری، برای ما بجا گذاشت. تا حقیقت بزرگی را برای ما بازگو کند و سرچشمه های نیک بینی و خوش یمنی را برای ما بجوشاند. با این حال چطور ممکن است آن وعده ربانی و گرامی را فراموش کنیم که فرمود: «وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصَّالِحُونَ». انبیاء/ 105.
ترجمه: «و هر آینه در زبور -کتاب داوود- پس از ذکر -تورات، یا پس از یاد این امت در زبور- نوشتیم که زمین را بندگان نیک و شایسته من به میراث می برند».
یا چگونه ممکن است این وعده دیگر را که بسیار صریحتر و مشخص تر است، از یاد ببریم: «وعد الله الذين آمنوا منکم و عملوا الصالحات ليستخلفنهم في الارض کما استخلف الذين من قبلهم و ليمکنن لهم دينهم الذي ارتضي‏ لهم و ليبدلنهم من بعد خوفهم امنا يعبدونني‏ لا يشرکون بي‏ شيئا و من کفر بعد ذلک فاولئک هم الفاسقون» نور/55.
ترجمه: «خدا به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده اند، وعده داده است که حتماً آنان را در این سرزمین جانشین [ خود ] قرار دهد همان گونه که کسانی را که پیش از آنان بودند جانشین [ خود ] قرار داد، و آن دینی را که برایشان پسندیده است به سودشان مستقر کند، و بیمشان را به ایمنی مبدل گرداند ، [ تا ] مرا عبادت کنند و چیزی را با من شریک نگردانند، و هر کس پس از آن به کفر گراید آنانند که نافرمانند».
اکنون که ما یک تحول تمدنی بزرگ را شاهد هستیم و بدان خاطر در تنگنا قرار گرفته ایم؛ به بازسازی اندیشه خوش بینی نیازمندیم. تا حرکت بزرگ خویش را برای حصول پیروزی موعود که خدا به این امت وعده داده است، از سر گیریم. آنچه بسیاری از مردم نمی دانند این است که متفکران غربی چیزی را می بینند که ما متوجه آن نیستیم. و این همان راز جنگ دیوانه واری است که غربیها بر ما تحمیل می کنند. در همین آن که حس خوش بینی و باور و امید به آینده در میان ما در حال رستاخیز و تجدید حیات است، غربیها از بدیمنی و بدگمانی می نالند و توجیهی ظاهری برای آن نمی یابند. کارشان به جایی رسیده که مصلحان اجتماعی در میانشان فریاد بر می آورند که: «ما دلیلی برای توجیه بدبینی سراغ نداریم، مگر خود بدبینی... و بازگشت غرب به باور خوش بینی نیازمند ایجاد یک حرکت فکری کامل و  بی نقص است. البته در افق فکری غرب چنین تحولی قابل روئیت نیست».
حال که ما در اثر انقلابهای موج اول خیزش مردمی، هر اندازه که خشونت آمیز هم بود، به این میزان از مصایب و رنجها مبتلا شده ایم، اما، دنیا به آخر نرسیده و روزگاران دست به دست می چرخند. شکست نیز به معنای پایان راه نیست و این حقایق بزرگ در کتاب خدا تاکید شده است: 
«و تلک الايام نداولها بين الناس و ليعلم الله الذين آمنوا و يتخذ منکم شهداء و الله لا يحب الظالمين» آل عمران/140.
ترجمه: «و ما این روزها [ ی شکست و پیروزی ] را میان مردم به نوبت می گردانیم [ تا آنان پند گیرند ] و خداوند کسانی را که [ واقعاً ] ایمان آورده اند معلوم بدارد ، و از میان شما گواهانی بگیرد ، و خداوند ستمکاران را دوست نمی دارد».
این تاییدات الهی پس از واقعه احد نازل شد و توام با آیه ای بود که سدی در برابر یاس و نومیدی محسوب می شود: 
«و لا تهنوا و لا تحزنوا و انتم الاعلون ان کنتم مومنين». عمران/139.
ترجمه: « و اگر مؤمنید، سستی مکنید و غمگین مشوید، که شما برترید».
پس ای مومنان، مایوس و نومید نگردید و احساس شکست را از خود برانید، خوش بین باشید و به یکدیگر مژده پیروزی دهید و روحیه خوش بینی و امید را در میان یکدیگر ترویج دهید. آن هنگام است که همچون نسل اول اسلام، شادمان و خرسند خواهیم شد و همچون آنان می گوییم: پایان شب سیه سپید است.