با قلبی سرشار از رضا و خشنودی از سرنوشت الهی خبر درگذشت علامه دکتر حسیب بن سید سامرایی را دریافت کردیم؛ این عالم بزرگوار که در سن 95 سالگی وفات کرد سراسر عمر مبارکش را در راه علم و تألیف و تدریس سپری کرده بود. او به علم و دانش بسیار علاقمند بود و سال‌ها در دانشگاه‌های بغداد و خارج از آن به تدریس مشغول بود.
شیخ سامرائی در سال 1925 از یک خانواده‌ی بزرگ در شهر سامراء دیده به جهان گشود و در فضای چنین خانواده‌ای پرورش یافت. از کودکی قرآن و خطاطی و نوشتن را فرا گرفت در سال 1933 وارد مدرسه‌ی ابتدایی شد. نزد مشایخی چون علامه سید احمد راوی رفاعی و شیخ علامه عبد الوهاب بدری دانش اندوخت. در سال 1948 به عنوان امام و خطیب مسجد جامع قلعه در سامراء انتخاب شد و به تحصیل در این شهر ادامه داد تا این که در سال 1959 جایزه‌ی علمی را کسب کرد. در سال 1951 به مسجد بورحمان منتقل شد سپس به مصر مسافرت کرد و به دانشگاه الازهر شریف پیوست و در سال 1962 مدرک عالی الازهر را دریافت کرد. وی در سال 1965 در رشته‌ی تفسیر عمومی کارشناسی ارشد گرفت و نهایتا مدرک دکترای خود را با پایان‌نامه‌ی "رشید رضا مفسر" در سال 1970 دریافت کرد.
شیخ سامرائی در زمینه‌ی مطالعات قرآنی چندین اثر از خود بر جای گذاشته است؛ در سال 1965 به عنوان دستیار تدریس دانشکدهی شریعت بغداد و سپس در سال 1969 به عنوان مدرس دانشکدهی ادبیات دانشگاه بغداد انتخاب شد. وی در سال 1976 به عنوان استادیار اصول دین در دانشگاه بغداد و در سال 1975 به عنوان استاد دانشگاه لیبی فعالیت کرد و در سال 1977 به عنوان استاد دانشگاه ملک فیصل در دمام انتخاب شد. در همان سال نیز ریاست بخش فرهنگ دانشگاه مذکور را عهده‌دار شد و در سال 1978 به دانشگاه بغداد بازگشت.
با وفات این عالم فرزانه، امت اسلامی یکی از علمای بزرگ خودرا از داد؛ امید است خدای متعال روح بلند ایشان را در جوار رحمتش جای دهد و قلم عفو و بخشش بر گناهانش بکشد. پروردگارا فقید سعید را در بهشت برین خود جای ده و با پیامبران و صدیقان و شهدا و صالحان محشور فرما که بهترین رفیقان و هم‌نشینان هستند.
دکتر علی قره داغی دکتر احمد ریسونی
دبیرکل رئیس اتحادیه