اتحاديه‌ي جهاني علماي مسلمان در خصوص تعدي به تظاهرکنندگان به دولت عراق هشدا دارد و از اتحاديه‌ي عرب و سازمان ملل متحد خواست از مردم عراق حمايت کنند. اتحاديه هم‌چنين از مسلمانان خواست جمعه‌ي آينده را روز نصرت عراق قرار دهند و از تمام اقشار ملت عراق
خواست وحدت ملي خود را حفظ و از فرقه‌گرايي دوري کنند. اتحاديه حمله به جان و مال افراد و اماکن عبادي از قبيل مساجد و حسينيه‌ها را حرام دانست. متن بيانيه بدين شرح است:
الحمد لله، والصلاة والسلام على محمد رسول الله، وعلى وآله وصحبه ومن والاه.. وبعد؛
پس گذشت ده سال از حمله‌ي آمريکا به عراق، اکنون مي‌توانيم بگوييم که اين حمله دولتي را در عراق بر سر کار آورد که از بي‌نظمي، بي‌قانوني و فروپاشي شديد سياسي و اجتماعي رنج مي‌برد؛ دولتي که هم‌چنان در باتلاق درگيري بر سر قدرت و تعصبات فرقه‌اي دست و پا مي‌زند و از گردونه‌ي ساخت کشور به عقب مانده است. چنين وضعيتي به کشورهاي همسايه جرأت داده است تا با حمايت از جريان‌هاي حامي خود، نفوذ‌شان را در عراق تقويت کنند که در نيتجه‌ي آن عراق به کشوري تبديل شده است که با گسترش فرقه‌گرايي آينده‌ي کاملا مبهمي را انتظار مي‌کشد.
حمله‌ي آمريکا به عراق فجايع و مصيبت‌هايي را براي عراق به بار آورده است که انکار آن غيرممکن است؛ امروزه بيش از چند مليون يتيم و بيوه‌زن در اين کشور زندگي مي‌کند و استفاده از سلاح‌ها و مواد ممنوعه علاوه بر نابودسازي عمدي محيط زيست، به افزايش ابتلا به سرطان و پيدايش موارد بي‌سابقه‌اي از زاد و ولدهاي ناقص در اين کشور منجر شده است. مشکلات آوارگان و پناهندگان عراقي هم چيزي نيست که بتوان از کنار آن به راحتي گذشت؛ کساني که به خاطر شرايط سخت و انواع درد و رنج و محروميت و پراکندگي مجبور به ترک خانه و کاشانه‌ي خود شده‌اند.
در طول دهه‌ي گذشته تمام بلايايي که بر سر عراق و مردم اين کشور آمده است در سکوت کامل و منحصر به فرد سازمان‌هاي بين‌المللي صورت گرفته است؛ شايد اکنون زمان آن رسيده باشد که براي محاسبه‌ي تمام کساني که در تراژدي عراق و مصائب مردم اين کشور سهيم بوده‌اند گام‌هاي عملي برداشته شود و همه‌ي افرادي که در حق ملت خود مرتکب جنايت شده‌اند مجازات شوند و هيچ کس استثنا نشود. اين شرايط اثر منفي بر روحيه‌ي ملت عراق باقي گذاشته است؛ در حالي که آنان آينده‌ي بهتري را انتظار مي‌کشيدند، به خاطر تجزيه‌ي و تفرقه‌ي اقشار مختلف ملت، اکنون خود را در زير بار مشکلات فراواني مي‌بينند. فرايند بازسازي کشور نيز که در سال 2003 با اميدهاي فراواني آغاز شده بود امروز از باتلاق فساد و سوء مديريت سر بيرون آورده است و عراق را به کشوري ضعيف و شکننده با مؤسسات ناکارامدي تبديل کرده است که از ارائه‌ي ابتدايي‌ترين خدمات اساسي به شهروندانش عاجز مانده است؛ فساد در نهادهاي گوناگون دولتي لانه کرده است به طوري که سطح فساد در عراق حدي رسيده است که سازمان‌هاي بين‌المللي ذي‌ربط اين کشور را در بين کشورهايي که بيشترين رتبه‌ي فساد در جهان را دارا هستند قرار داده است.
امروزه اهل سنت عراق در خارج از شهرها، در ميادين اعتصاب، تحصن کرده‌اند و بيش از سه ماه است که در شرايط سخت آب و هوايي در سرماي زمستان و در تابش آفتاب که با نزديک شدن فصول گرم و سوزنده هر روز بر دامنه‌ي گرمي هوا افزوده مي‌شود ايستاده‌اند و خواستار حقوق قانوني‌شان شده‌اند. نيروهاي امنيتي با زدن کمربندي امنيتي، گرداگرد ميدان‌هاي تجمع مردمي را محاصره کرده‌اند تا افراد بيشتري نتوانند به صفوف تظاهرات‌کنندگان و تحصن‌کنندگان بپيوندند. انفجار حويجه نيز از ديگر جنايات حکومت بود که به کشته و زخمي شدن ده‌ها تن انجاميد. بنا بر اخبار موثق از داخل و خارج عراق بيم آن مي‌رود که دولت مالکي در صدد باشد به تظاهرات مردمي در ساير استان‌هاي سني‌نشين هجوم برد و اين اقدام فتنه‌اي به دنبال خواهد داشت که جز خداوند متعال کسي از پيامدهاي خطرناک آن آگاه نيست و عراق را در گرداب مشکلات به مراتب خطرناک‌تر از گذشته سوق خواهد داد.
اتحاديه‌ي جهاني علماي مسلمان در مقابل اين اوضاع دشوار و حساس حاکم بر عراق نکات زير را مورد تأکيد قرار مي‌دهد:
نخست: اتحاديه مسأله‌ي عراق را مسأله‌ي خود مي‌داند و بر اين باور است که عراق در دوران‌هاي اول و دوم بني عباس خاستگاه رهبران امت اسلامي بوده است و تمدن و فرهنگ اسلامي و عربي را در طول آن دوران رهبري کرده است.
دوم: اتحاديه نسبت به عواقب حمله به تظاهرکنندگان و و افراد متحصن به دولت عراق هشدار مي‌دهد و از مقامات امنيتي مي‌خواهد به محاصره‌ي آنان پايان دهند و هر چه سريع‌تر به خواست‌هاي آنان پاسخ دهند. بديهي است که تعلل در اجراي خواست‌هاي تظاهرکنندگان به زيان منافع عراق و وحدت و يک‌پارچگي اين کشور است. اتحاديه هم‌چنين به خاطر ادامه‌ي تعصبات فرقه‌اي به مقامات اين کشور هشدار مي‌دهد و از آنان مي‌خواهد به راه حل امنيتي و نظامي که به جنگ داخلي در عراق منجر مي‌شود و جز خداوند متعال کسي از خطرات و روش پايان دادن آن آگاه نيست متوسل نشوند.
سوم: اتحاديه از تمام اقشار ملت عراق مي‌خواهد وحدت و يک‌پارچگي‌شان را حفظ کنند و تمام اقداماتي که به فتنه‌انگيزي و خون‌ريزي منجر مي‌شود دوري کنند. ملت عراق بايد تمام اختلافات‌شان را از راه گفتگو حل و فصل کنند و عراق را متعلق به همه‌ي مردم بدانند که بايد توسط همگان مديريت شود. بر اين اساس هيچ گروه يا جناحي حق ندارد از اين وضعيت سوءاستفاده کند و ديگران را به حاشيه براند. اتحاديه هم‌چنين تأکيد مي‌کند که ملت عراق با تمام گرايش‌هاي ملي خود نبايد از هيچ جناح منطقه‌اي يا بين‌المللي تأثير پذير باشند.
چهارم: اتحاديه به تمام کشورهاي همسايه در خصوص دخالت در مسايل عراق و بهره‌برداي از انگيز‌ه‌هاي مذهبي و نژادي براي ادامه‌ي مداخله در اين کشور هشدار مي‌دهد؛ زيرا اين امر به افزايش درگيري در بين مردم منجر خواهد شد؛ مردمي که سال‌هاست با رنج و فلاکت دست به گريبان هستند و حق دارند که مانند ديگر ملت‌هاي منطقه از امنيت و ثبات برخوردار باشند.
پنجم: اتحاديه در خصوص جنايات ضدبشري دولت عراق، اعدام افراد بي‌گناه بدون محاکمه‌ي عادلانه و محروم کردن آنان از حقوق قانوني‌شان در برخورداري از آزادي به دولت عراق هشدار مي‌دهد. به همين خاطر از تمام سازمان‌هاي مدني و نهادهاي حقوق بشر که از هيچ تلاشي براي حمايت از ملت عراق دريغ نکرده‌اند، مي‌خواهد به مسئوليت شريف خود در دفاع از حقوق هزاران نفر از افراد بي‌گناهي که در پشت ميله‌هاي زندان روز و شب مي‌گذرانند عمل کنند و پيش از فوت وقت براي نجات آنان اقدام کنند.
ششم: اتحاديه حمله به جان و مال افراد و هجوم به اماکن عبادي از قبيل مساجد و حسينيه‌ها را که نصوص قطعي شرعي به حرمت آن دلالت دارد حرام مي‌داند. بديهي است که اين گونه حملات به درگيري و فتنه‌انگيزي هر چه بيشتر منجر مي‌شود.
هفتم: اتحاديه از اتحاديه‌ي عرب و سازمان همکاري اسلامي مي‌خواهد از ملت عراق حمايت کند و در اين برهه‌ي دشوار عراق را مورد عنايت بيشتري قرار دهد و اين کار از راه پاسخ به تظاهرات‌هاي مسالمت‌آميز و هم‌نوايي با آن از طريق مذاکره با دولت عراق امکان‌پذير است تا بدين وسيله به خواست‌هاي قانوني تظاهرکنندگان پاسخ داده شود و عراق به جاده‌ي امنيت و ثبات باز گردد و نقش مطلوب خود را ايفا کند.
هشتم: اتحاديه از تمام مسلمانان مي‌خواهد به ياري ملت عراق بشتابند و روز جمعه 16 جمادي الثاني / 6 ارديبهشت 1392 را روز ياري ملت عراق قرار دهند و در دعا و قنوت نمازها مردم اين کشور را دعا کنند.
در پايان از خداوند بزرگ مي‌خواهيم عراق و ملت اين کشور را در پناه خود محفوظ دارد، وحدت و يک‌پارچگي اين کشور را حفظ و به مردم آن حکمت و بصيرت عنايت کند و آنان را از فتنه‌هاي آشکار و نهان محفوظ دارد. همانا او شنوا و داناست.
دوحه:14 جمادي الثاني 1434هـ
4 ارديبهشت 1392 شمسي
دکتر علي قره داغي دکتر يوسف قرضاوي
دبيرکل رئيس اتحاديه