ترامپ و فجایع غزه
دکتر علی محی الدین قره داغی
رئیس اتحادیه جهانی علمای مسلمان
ما انتظار داشتیم که ترامپ از تراژدی‌هایی که در غزه شاهد آن بود، متاثر شود.
اما اقدامات و تصمیمات رئیس جمهور آمریکا نشان می‌دهد که او در حمایت از اشغالگری از بایدن پیشی گرفته است؛ زیرا در فرمان خود اجازه داد بمب‌های یک تنی به دولت اشغالگر تحویل داده شود و هر دانشجویی که از حماس حمایت کند، اخراج شود.
سپس تلاش او برای آواره کردن مردم غزه - که صبری فراتر از کوه‌ها دارند - به مصر و اردن را شاهد بودیم که با حمایت و تحسین شدید راست افراطی صهیونیستی (اسموتریچ و گروهش) مواجه شد.
در واقع، بسیاری از مردم انتظار داشتند که قلب ترامپ نسبت به کشته شدن هزاران تن از زنان، کودکان، بیماران و سالمندان و رنج و عذاب 15 ماهه افراد باقیمانده و ویرانی خانه‌ها و مساجد و کلیساها و بیمارستان‌ها به رحم آید.
سبحان الله این راستگرایان این همه مصیبت را ندیدند بلکه در سنگر ظلم و تباهی ایستادند؟! مگر قلب‌شان سنگ است؟
خداوند در پاسخ می‌فرماید:
(ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُم مِّن بَعْدِ ذَٰلِكَ فَهِيَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً ۚ وَإِنَّ مِنَ الْحِجَارَةِ لَمَا يَتَفَجَّرُ مِنْهُ الْأَنْهَارُ ۚ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَشَّقَّقُ فَيَخْرُجُ مِنْهُ الْمَاءُ ۚ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَهْبِطُ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (البقرة74” "
سپس دلهای شما بعد از این [واقعه] سخت گردید، همانند سنگ، یا سخت‌تر از آن، چرا که از برخی سنگها، جویهایی بیرون می‌زند، و پاره‌ای از آنها می‌شکافد و آب از آن خارج می‌شود، و برخی از آنها از بیم خدا فرو می‌ریزد، و خدا از آنچه می‌کنید غافل نیست.
وقتی کشیش بادی (در کلیسای جامع ملی واشنگتن) در تاریخ 1/22/2020، از ترامپ درخواست رحمت کرد و گفت: «به نام خدای ما، از شما می‌خواهم به مردم کشورمان که اکنون احساس ترس می‌کنند رحم کنید، ترامپ روز بعد پاسخ داد و او را به افراط‌گرایی و بی‌ادبی متهم کرد.
به هر حال ترامپ در اولین دوره ریاست جمهوری خود تجربه بدی داشت؛ او ایده «معامله قرن» را مطرح کرد که به «سیلی قرن» معروف شد؛ این معامله شکست خورد و به نتایج مورد نظر او نرسید.
ما و همه منصفان و آگاهان، بر این باوریم که تلاش برای آواره کردن مردم غزه با شکست روبرو شد؛ این قهرمانان که در طول 15 ماه گذشته شگفت‌انگیزترین الگوی فداکاری، رستگاری، صبر و استقامت را رقم زدند، آیا می‌پذیرند که سرزمین‌شان را ترک کنند در حالی که یقین دارند اگر آواره شوند هیچ وقت به میهن‌شان باز نخواهند گشت چنان که در سال 1948 برای برادران‌شان رخ داد؟
ما همچنین مطمئن هستیم که مصر و اردن نمی‌توانند این پیشنهاد خطرناک را بپذیرند که در صورت عملی شدن، گام بعدی آواره کردن مردم کرانه باختری به اردن خواهد بود.
از این رو، من از کشورهای عربی و اسلامی می‌خواهم که در کنار برادران خود در غزه، مصر و اردن بایستند و با این پیشنهاد به شدت مخالفت کنند. ترامپ را تحت فشار قرار دهند تا این تلاش را ادامه ندهد. این واجب وقت و فریضه شرعی است که نباید از آن غفلت کرد. این یک ضرورت ملی و منفعت راهبردی است که نباید کنار گذاشته شود.
کشورهای عربی و اسلامی نیز باید از سازمان ملل متحد و سازمان‌های حقوق بشری و بین‌المللی بخواهند در برابر آوارگی مردم بایستند که این کار ناقض تمام قوانین الهی و قوانین بین‌المللی، اخلاقی و انسانی است.
خداوند یار و یاورتان باد
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
* توجه: کلیه مقالات منتشر شده بیانگر نظر نویسندگان است و لزوماً بیانگر نظر اتحادیه جهانی علمای مسلمان نیست.